|
| عصر نوزايي و عصر طلايي |
|
|
| اين عصر- كه در سده‌هاي 3 و 4 ق/ 9و 10م را در برمي‌گيرد- عصر طلايي و عصر نوزايي (رنسانس) فرهنگ ايران اسلامي است.در اين عصر تلاشها و پويندگيهاي دو قرن نخست به بار مي‌نشيند و «روزگارآماده تجديد حيات ديگري در ايران» مي‌گردد. ايران به استقلال مي‌رسد و به طور كلي ، تمامي دانشهاي نقلي و عقلي ، در پي انتقال فرهنگ و دانش ايراني از عصر ساساني به عصر اسلامي و نيز به دنبال جنبش ترجمه آثار فلسفي يوناني ، تشخيص و استقلال مي‌يابند و در اين ميان دانش كلام در قلمرو ايران مستقل راه خود را به سوي گسترش و كمال مي‌گشايد. از ويژگيهاي مهم اين عصر آزاد فكري و گونه‌اي تساهل و تسامح است به همين سبب ، در اين دوران انديشه‌هاي گوناگون و مكاتب فكري و فرقه‌هاي مختلف به ظهور مي‌رسد. |
|
| دادبه ، اصغر . ” مدخل ايران “ . دايره المعارف بزرگ اسلامي . زيرنظر كاظم موسوي بجنوردي . تهران : مركز دايره المعارف بزرگ اسلامي ، 1367- ، جلد 10، ص 614 |
* منبع : | |
| |
