|
ادبيات بلخي |
|
|
بلخي زبان مردم سرزمين بلخ باستاني (افغانستان شمالي) بوده است . قديمترين اثر موجود از آن كتيبهاي است در 25 سطر كه در مدخل معبدي در سرخ كتل در جنوب شرقي بغلان به دست آمده ، و به خطي مأخوذ از يوناني نوشته شده است . آثار بازمانده از زبان بلخي كه به اواسط سدة 2 تا اواسط سدة 9م تعلق دارد ، اينهاست : سكههاي شاهان كوشاني (به خط تحريري يوناني ـ بلخي) ، مهرها (حدود 40 مهر به همان خط) ، سنگنوشتهها (مشتمل بر چند كتيبة كوچك افزون بر كتيبة سرخ كتل از افغانستان و ازبكستان به خط يوناني) ، و دستنوشتهها (مشتمل بر 8 طومار به خط يوناني ـ بلخي مكشوف در تركستان چين ، احتمالاً با مضموني بودايي و سغدي به خط مانوي ) . اهميت زبانشناختي اين طومارها همسنگ متن سنگنوشتة سرخ كتل است. |
|
زرشناس ، زهره . ” مدخل ايران “ . دايره المعارف بزرگ اسلامي . زيرنظر كاظم موسوي بجنوردي . تهران : مركز دايره المعارف بزرگ اسلامي ، 1367- ، جلد 10، ص 563 |
* منبع : | |
| |